ခရမ်းချဉ်သီးနှောင်းပိုင်းတွင် ကိုက်ခဲခြင်းသည် ခရမ်းချဉ်သီးထွက်ရှိမှု ဟင်းသီးဟင်းရွက် ဖန်လုံအိမ်များတွင် အရေးပါသော ရောဂါများထဲမှ တစ်ခုဖြစ်ပြီး ခရမ်းချဉ်သီးနှောင်းပိုင်းတွင် မှိုရောဂါများ အဓိကအားဖြင့် ဖျားနာနေသော ခန္ဓာကိုယ်တွင် mycelium ဆောင်းခိုခြင်း၊ သင့်လျော်သော ပတ်ဝန်းကျင်အခြေအနေတွင် ရောဂါပိုးမွှားများ ကူးစက်ခြင်းနှင့် အစိုဓာတ်ရရှိပါက လေနှင့်မိုးကြောင့် ပိုးမွှားများထွက်လာခြင်း၊ ဓါးများ လျင်မြန်စွာ ပေါက်ပွားပြီး ဓါးများ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ခြင်း ၊ ဓါးသည် ပုံမှန် မျိုးကွဲ ၏ အလယ်ဗဟို ကို ဖြစ်ပေါ်စေသည် ။ အပင် ၏ အရွက် ပေါ် မှ ထွက်လာသော sporangium သည် လေ၀င်လေထွက် ဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင် အပင် များ သို့ ပြန့်နှံ့ လာ သည် ။ ဖြစ်ပွား ခြင်း နှင့် အဖြစ်များ သည် ။ နောက်ကျသောရောဂါသည် ရာသီဥတုအခြေအနေများနှင့် နီးကပ်စွာဆက်စပ်နေပြီး ဖွံ့ဖြိုးမှုအမြန်နှုန်းသည် ခရမ်းချဉ်သီးစိုက်ပျိုးမှုအခြေအနေနှင့် အပင်ခံနိုင်ရည်တို့နှင့်လည်း နီးကပ်စွာဆက်စပ်နေသည်။

စိုက်ပျိုးရေး တားဆီးကာကွယ်ရေး

1. မတူညီသော ခရမ်းချဉ်သီးမျိုးများကြားတွင် ရောဂါခံနိုင်ရည်ရှိမှု ကွာခြားချက်ရှိပြီး ရောဂါခံနိုင်ရည်ရှိသောမျိုးများကို ဦးစားပေး စိုက်ပျိုးသင့်ပါသည်။ထို့ပြင် အမှိုက် သို့မဟုတ် ဒေသအလိုက် သင့်လျော်သောရွေးချယ်မှုကို ပြုလုပ်သင့်ပါသည်။လယ်ကွင်းများ စိုက်ပျိုးခြင်းအတွက် ပွင့်လင်းလယ်ကွင်းအတွက် အထူးမျိုးများကို ရွေးချယ်သင့်သည်။အစောပိုင်း ရင့်ကျက်သော စိုက်ပျိုးမှုအတွက် နှောင်းပိုင်းမျိုးများကို မရွေးချယ်သင့်ပါ။စိုစွတ်သော ဒေသများ သို့မဟုတ် မိုးရွာသော ဒေသများအတွက် ခံနိုင်ရည် မြင့်မားသော မျိုးများကို ရွေးချယ်သင့်သည်။

2. စိုက်ပျိုးခြင်းနှင့် ရောဂါကာကွယ်ခြင်း။ကျိုးကြောင်းဆီလျော်သော စိုက်ပျိုးနည်းစနစ်များသည် ရောဂါများနှင့် အင်းဆက်ပိုးမွှားများကို ကာကွယ်ထိန်းချုပ်ရာတွင် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော စိုက်ပျိုးရေးဆိုင်ရာ အစီအမံများဖြစ်သည်။ နှောင်းပိုင်းတွင် စိုထိုင်းဆများသောနေရာတွင် ဖြစ်ပွားနိုင်ချေများသည့်အချက်အရ၊ အောက်ပါအစီအမံများကို ဆောင်ရွက်သင့်သည်-

(၁) မျိုးစေ့ပြုပြင်ခြင်း- ရောဂါအမျိုးမျိုးကို အသေးစိပ်ကာကွယ်ကုသခြင်း၊ မျိုးစေ့သည် ပိုးသတ်ခြင်း၏ အဓိကအချက်ဖြစ်ပါသည်။ ပထမအစေ့သည် 70% mancozeb wettable powder ဖြင့် အရည် အကြိမ် 500 ဖြန်းပြီးနောက် 55 ℃ တွင် ရေတွင် မိနစ် 30 ခန့်စိမ်ထားပါ၊ မိုးအလွန်အကျွံရွာသွန်းမှုကြောင့် ရေနစ်မြုပ်ပြီးနောက် အပင်ပေါက်သည်။

(၂) မြေဆီလွှာစိုက်ပျိုးခြင်း- ခရမ်းချဉ်သီး ပေါင်းတင်စိုက်ပျိုးခြင်းသည် မြေဆီလွှာအပူချိန်နှင့် အစိုဓာတ်၊ လေထုစိုထိုင်းဆကို လျှော့ချနိုင်စေရန်၊ ခရမ်းချဉ်သီးကြီးထွားမှုကို အထောက်အကူဖြစ်စေရန်၊ ဘက်တီးရီးယားများ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်ခြင်းကို အထောက်အကူမပြုနိုင်၊ ရောဂါဖြစ်ပွားမှု လျော့နည်းစေရန်နှင့် ပန်းတိုင်ကို အရောက်လှမ်းနိုင်စေရန် သေချာစေနိုင်ပါသည်။ ရောဂါကာကွယ်ရေး။

(၃) သင့်လျော်သောသိပ်သည်းဆ- မတူညီသော မြေဆီဩဇာ ကွဲပြားသော မျိုးကွဲများအလိုက် တစ်ဧက စုစုပေါင်း 2000-2400 စိုက်ရန်၊ အလင်းရောင်ကောင်းစွာရနိုင်သော လေ၀င်လေထွက်ကောင်းသောအပင်အောက်တွင် အပင်ကျန်းမာသန်စွမ်း၍ ခံနိုင်ရည်ရှိစေရန်၊ အပင်၊ ပင်စည်၊ အရွက်၊ အသီးကြား သိပ်သည်းဆများလွန်း၍ ရေ၊ အဆီ၊ ကြီးထွားမှု အားနည်းသည်၊ လေထု စိုထိုင်းဆ ကြီးသည်၊ ဘက်တီးရီးယားများ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်နိုင်သည်၊ ရောဂါဒဏ်ခံနိုင်သော လူကြိုက်များသည်။ သို့သော် ကြီးထွားသော်လည်း သိပ်သည်းမှု နည်းပါးလွန်းသည်။ ကြံ့ခိုင်မှု၊ လေထုစိုထိုင်းဆသည် သေးငယ်သည်၊ ရောဂါခံနိုင်ရည်ရှိသော အကျိုးသက်ရောက်မှုသည် ကောင်းမွန်သော်လည်း ထပ်မံလိုအပ်သည့် စုစုပေါင်းအထွက်ကို မရရှိနိုင်ပါ။ တစ်နည်းအားဖြင့် အဆုံးမရှိကြီးထွားမှုအမျိုးအစား၏ သိပ်သည်းဆသည် သေးငယ်သင့်ပြီး အကန့်အသတ်ရှိသော ကြီးထွားမှုအမျိုးအစားသည် ကြီးမားသင့်သည်။

(၄) မြေသြဇာနှင့် ရေစီမံခန့်ခွဲမှု- ပျိုးပင်စိုက်ချိန်မှ ပန်းပွင့်ချိန်အထိ ခရမ်းချဉ်သီး၏သက်တမ်းသည် မြေအစိုဓာတ် 60% မှ 85% မှ 60% မှ 85% အထိ တဖြည်းဖြည်းတိုးရန်လိုအပ်ပြီး ပျိုးချိန်၏ 60%၊ ပန်းပွင့်ချိန် 70%၊ 80%၊ ကနဦးရလဒ်များ၏ 85% သည် ပန်းပွင့်ချိန်၏ 85% ဖြစ်သည် ။ ဆိုရိုးစကားအတိုင်း "ဒါက ရိတ်သိမ်းတဲ့ရေပဲ၊အသီးအနှံကိုဖြစ်စေသော မြေသြဇာဖြစ်၏။”အာဟာရကြီးထွားမှုနှင့် မျိုးပွားကြီးထွားမှုကြား ပေါင်းစပ်ညှိနှိုင်းမှုကို သေချာစေရန် သင့်လျော်သောရေလောင်းခြင်းသည် အရေးကြီးပါသည်။ မြေသြဇာသည် စိုက်ပျိုးထုတ်လုပ်မှု၏ အဓိကအချက်ဖြစ်သည်၊ ခရမ်းချဉ်သီးများကို မြေကွက်လပ်တွင် စိုက်ပျိုးခြင်း၊ အနည်းဆုံး အလယ်အလတ် ဩဇာရှိရန်၊ မြေဆီလွှာပြင်ဆင်မှု အရည်အသွေး လိုအပ်ချက်၊ မြေဆီလွှာ ယိုစိမ့်မှုတို့ဖြစ်သည်။ မြေသြဇာ၊ ရှီ (အရည်အသွေးမြင့် လယ်မြေမြေဩဇာ တစ်မူးလျှင် ၁၀၀၀-၃၀၀၀ ကီလိုဂရမ်)၊ P ဓာတ်မြေဩဇာ ၅၀ ကီလိုဂရမ်/တစ်မူး၊ ဓာတ်မြေဩဇာ ၂၀ ကီလိုဂရမ်၊ အထွက်နှုန်းနှင့် အရည်အသွေး ပြည့်ဝသည့် N ဓာတ်မြေဩဇာ၊ အရေးကြီးသည်မှာ အဓိကအချက်သုံးချက်၏ ကျိုးကြောင်းဆီလျော်စွာ ပေါင်းစပ်မှုမှသာလျှင် အပင်ရောဂါခံနိုင်ရည်ကို မြှင့်တင်ရန်၊ နောက်ကျသောပလိပ်ရောဂါ ဘက်တီးရီးယားများ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်မှုကို လျှော့ချရန်၊ ကောင်းသောအထွက်နှုန်းကို မြှင့်တင်ရန်၊ ဆန့်ကျင်ဘက်အနေနှင့် N၊ P နှင့် K ၏ ချို့ယွင်းချက်သည် ခရမ်းချဉ်သီး၏ ခံနိုင်ရည်အား လျော့ကျစေပါသည်။ နှောင်းပိုင်းရောဂါသည် ပျံ့နှံ့လွယ်ပြီး အထွက်နှုန်းနှင့် အရည်အသွေးကို ထိခိုက်စေပါသည်။

(၅) အလင်းရောင်နှင့် အပူအခြေအနေ - ခရမ်းချဉ်သီးသည် photophilic သီးနှံဖြစ်ပြီး စိုက်ကွက်များသည် dangyang ဖြစ်ရမည်၊ မဟုတ်ပါက ခရမ်းချဉ်သီးကြီးထွားမှု ပါးလွှာပြီး အားနည်းခြင်း၊ ပိုးမွှားများ ဝင်ရောက်ရန် လွယ်ကူပြီး ရောဂါဖြစ်ပွားစေပါသည်။ ခရမ်းချဉ်သီးသည် အပူချိန် 20 မှ 25 ဒီဂရီဆဲစီးယပ်တွင် စိုက်ပျိုးပါက ကျွန်ုပ်၏ခရိုင် ခရမ်းချဉ်သီး၊ စိုက်ဧရိယာသည် လယ်ကွင်း၏ အားသာချက်ဖြစ်ပြီး နှစ်စဉ် ပျမ်းမျှအပူချိန် 21 ℃ ဖြစ်သော်လည်း မိုးရာသီတွင် ဆောင်းရာသီတွင် နှင်းခဲ၊ မြူမှုန်၊ လေထု စိုထိုင်းဆများပြီး ပိုးမွှားများဝင်ရောက်ကာ အန္တရာယ်ဖြစ်စေနိုင်သောကြောင့် အချိန်မီမထိန်းနိုင်လျှင် နောက်ကျမှ ကျရောက်တတ်ပါသည်။ လျင်မြန်စွာ ပြန့်ပွားအောင် အချိန်မီ ကာကွယ် ဖြန်းပေးသင့်ပါသည်။

ခက်ရင်းခွခူးသော အရွက် ၆ ရွက်- မိုးရာသီတွင် စိုထိုင်းဆမြင့်မားခြင်း၊ အပူချိန်နိမ့်ခြင်း၊ မြူမှုန်များ၊ မြူဆိုင်းနေသော နံနက်ခင်းနှင့် ညနေခင်းများတွင် စိုထိုင်းဆ 75% အထက် အပူချိန် 15 မှ 25 ℃ အထက်တွင် လူကြိုက်များသော အလွယ်ဆုံး အရွက် ၆ ရွက်။ လယ်ကွင်းအတွင်းရှိ microclimate ကိုပြောင်းလဲရန်နှင့် လေထုစိုထိုင်းဆကို လျှော့ချရန်အတွက်၊ အပင်၏အောက်ပိုင်းအရွက်များနှင့် မလိုအပ်သောသိပ်သည်းသောအကိုင်းအခက်များကို လယ်ကွင်းအတွင်း လေဝင်လေထွက်ကောင်းစေရန်နှင့် အလင်းရောင်ကူးစက်မှုသေချာစေရန်အတွက် ဘက်တီးရီးယားများ၏ နေထိုင်မှုပတ်ဝန်းကျင်ကို ဖျက်ဆီးရန်၊ ထို့ကြောင့် ရောဂါဖြစ်ပွားမှုကို ဟန့်တားသည်။

7 သီးနှံအလှည့်ကျ သီးနှံများ အဆက်မပြတ် စိုက်ပျိုးခြင်း၊ ဘက်တီးရီးယား အမြောက်အမြားရှိသော မြေဆီလွှာတွင် ပေါက်လွယ်ခြင်း၊ စိုက်ခင်းတွင် ကျန်ခဲ့သော ရောဂါအကြွင်းအကျန်များသည် အစပိုင်းတွင် ဆောင်းတွင်းပိုးဝင်ခြင်း၏ အရင်းအမြစ်ဖြစ်သောကြောင့် ပျိုးပင်ဆွဲသည့်အခါ ခုတ်ထစ်ရှင်းလင်းရန် လိုအပ်ရုံသာမက၊ မြေကြီးတွင်ရောဂါအရွက်များ၊ အသီးများနှင့်ဘက်တီးရီးယားများစုပုံခြင်းကိုရှောင်ရှားရန်အတွက်ရုတ်တရက်ကြီးကြီးမားမားဖြစ်ပျက်မှုကိုဖြစ်ပေါ်စေရန်၊ solanaceae မဟုတ်သောဟင်းသီးဟင်းရွက်များနှင့် 2-3 လည်ပတ်သင့်သည်။

ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ တားဆီးထိန်းချုပ်မှု

Physical control ဆိုသည်မှာ မျိုးစေ့များကို လေစစ်ခြင်း၊ စီစစ်ခြင်း၊ ရေခွဲခြင်း၊ ရွှံ့ရေခွဲခြင်းနှင့် မျိုးစေ့ကောင်းများကို ရွေးချယ်ရန် အခြားနည်းလမ်းများဖြစ်သည့် ကာယနည်းလမ်းများကို အသုံးပြုခြင်း၊ သို့မဟုတ် ကြီးထွားမှုနှင့် ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးမှုကို ဟန့်တားရန် မျိုးစေ့များကို ရေနွေးပူပူတွင် စိမ်ပေးခြင်းကဲ့သို့သော ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာနည်းလမ်းများကို အသုံးပြုခြင်း၊ ဘက်တီးရီးယားပိုးမွှားရောဂါကာကွယ်ခြင်း၏ ရည်ရွယ်ချက် အောင်မြင်စေရန်အတွက် အဓိကအားဖြင့် လယ်ကွင်းအတွင်းရှိ ပင်စည်များ၊ အရွက်များ၊ အသီးအနှံများနှင့် ရောဂါဘယများမှ အကြွင်းအကျန်များကို ဖယ်ရှားကာ မြေဆီလွှာပမာဏကို လျှော့ချရန်အတွက် မီးရှို့ခြင်း သို့မဟုတ် နက်ရှိုင်းစွာ မြှုပ်နှံခြင်းတို့ကို လုပ်ဆောင်ရန်ဖြစ်သည်။ ဘက်တီးရီးယားတွေကို တတ်နိုင်သမျှ လျှော့ချပြီး ရောဂါပိုးမွှားတွေ ကူးစက်နိုင်ခြေကို လျှော့ချပေးတာကြောင့် ရောဂါတွေကို ကာကွယ်ဖို့နဲ့ ဝင်ငွေတိုးစေပါတယ်။

ဓာတုထိန်းချုပ်မှု

ခရမ်းချဉ်သီးရောဂါသည် ကျွန်ုပ်တို့၏ခရိုင်တွင် စိုက်ပျိုးချိန်နှင့် ရာသီအမျိုးမျိုးတွင် ဖြစ်ပွားပါသည်။ ထို့ကြောင့် စိုက်ပျိုးရေးထိန်းချုပ်မှုနှင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာထိန်းချုပ်မှုအပြီးတွင် ရောဂါလက္ခဏာများ ပေါ်လာဆဲဖြစ်ပြီး ဓာတုဗေဒနည်းဖြင့် ထိန်းချုပ်ရန် လိုအပ်သည့် ဓာတုပိုးသတ်ဆေးများကို အရန်ထိန်းချုပ်ရန်အတွက် အဓိကရည်ရွယ်ချက်များဖြစ်သည်။ ထိန်းချုပ်မှုများမှာ- ဘက်တီးရီးယားများ ကျူးကျော်ဝင်ရောက်မှုကို တားဆီးထိန်းချုပ်ခြင်း၊ ပိုးမွှားများကိုသတ်ခြင်း၊ ဘက်တီးရီးယားများ ကြီးထွားဖွံ့ဖြိုးမှုကို တားမြစ်ခြင်း၊ ခရမ်းချဉ်သီး၏ ကိုယ်ခံအားကို မြှင့်တင်ပေးခြင်း။

1. မြေဆီလွှာကို ကုသခြင်း- ခရမ်းချဉ်သီးသည် ကြားနေပတ်ဝန်းကျင်၊ အက်စစ်မြေ၊ အယ်ကာလိုင်းမြေဆီလွှာကို နှစ်သက်ပြီး အမြန်လိုင်မီကို အသုံးပြုခြင်းဖြင့် တိုးတက်ကောင်းမွန်လာစေနိုင်ပါသည်။ မြေဆီလွှာဘက်တီးရီးယားများသည် ကျွန်ုပ်တို့ခရိုင်အတွင်းရှိ ခရမ်းချဉ်သီးထွက်ရှိမှု၏ အဓိကခြိမ်းခြောက်မှုတစ်ခုဖြစ်ပြီး အစေ့ကြမ်းခင်းများကို ပိုးသတ်ခြင်းတွင်လည်း ကောင်းမွန်စွာလုပ်ဆောင်နိုင်သည့်အပြင်၊ ကျယ်ပြန့်ရောင်စဉ် မှိုသတ်ဆေး ပိုးသတ်ဆေး နယ်ပယ်တွင် အသုံးချပြီး မြေဆီလွှာရှိ ရောဂါပိုးမွှားများ (ရရှိနိုင် ဘက်တီးရီးယား သို့မဟုတ် ဇင့်နှင့် အခြားပိုးသတ်ဆေးများ) ကို လျှော့ချပါ။

2၊ ပျိုးပင်နှင့် ရိတ်သိမ်းခြင်း- အရွက်၊ ပင်စည်၊ အသီး၊ အသီးအနှံများ၏ နှောင်းပိုင်းရောဂါ လက္ခဏာများ ပေါင်းစပ်ပြီးနောက် ပထမအတုသည် အချိန်မီရှင်းလင်းနေအောင်၊ ရနိုင်သော 58% သံချပ်ကာနှင်းခဲ၊ မန်းဂနိစ်သွပ်အမှုန့်အရည် အကြိမ် 500 ဖြန်းဆေး၊ ဖြန်းဖြန်းသည် တူညီရမည်၊ အထူးသတိထားရမည်၊ အလယ်အလတ် ရလဒ်သည် အရေးကြီးသည် အထိ ပန်းပွင့်ချိန်၊ အစောပိုင်းနှင့် နှောင်းပိုင်း ဖြစ်ထွန်းမှု နှောင်းပိုင်းတွင် ဂရုတစိုက် စိုက်ပျိုးထားသင့်ပြီး တစ်ချိန်က လူကြိုက်များသည့် အဖွဲ့အစည်း၏ ထိန်းချုပ်မှုသည် အထွက်နှုန်းနှင့် အရည်အသွေးအပေါ် ကြီးမားသော သြဇာလွှမ်းမိုးမှု ရှိလာမည်ဖြစ်သည်။ အောက်ပါနည်းလမ်းများနှင့် အေးဂျင့်များကို ရွေးချယ်နိုင်သည်- လေဖြန်းနည်း၊ ခရမ်းချဉ်သီးရောဂါ၏အစောပိုင်းအဆင့်တွင် 72.2% ကျွဲကော ဟိုက်ဒရိုကလိုရိုက်ဖြေရှင်းချက် 800 ကြိမ်၊ သို့မဟုတ် 72% နှင်းခဲ ယူရီးယား • မန်းဂနိစ် ဇင့်အမှုန့် 400-600 ကြိမ် သို့မဟုတ် နှင်းခဲ 64% • မန်းဂနိစ်၊ zinc wettable အမှုန့် အကြိမ် 500 ၊ 7-10 ရက် တစ်ကြိမ် ဖြန်းပါ၊ 4-5 ရက် ဆက်တိုက် ထိန်းပေးပါ။ တဲအတွင်း စိုထိုင်းဆ များလွန်းပါက သို့မဟုတ် တိမ်ထူသော နေ့များနှင့် ကိုက်ညီပါက Gerry micro powder ကို အသုံးပြုခြင်း ကဲ့သို့သော အမှုန့် ဖြန်းခြင်း နည်းလမ်းကို အသုံးပြု နိုင်ပါသည်။ 1 (50% alkyl morpholine wettable powder) အမှုန့်ဖြန်းဆေးကို ပိုမိုကောင်းမွန်စွာ ထိန်းချုပ်နိုင်သော အာနိသင်ကို ရရှိစေနိုင်ပါသည်။ပင်စည်ရောဂါ အစက်အပြောက်များကို အရွက်ဖြန်းခြင်း သို့မဟုတ် ပင်စည်အပေါ်ယံဆေးဖြစ်စေ 7-8 ရက်တစ်ကြိမ်၊ 2-3 ကြိမ်ဆက်တိုက်, ဒါပေမယ့်အသီး၏လျှောက်လွှာပြီးနောက် 10 ရက်အကြာတွင်စျေးကွက်အပေါ်ခူးလို့မရပါဘူး။